Help!! We hadden een muis onder / in het konijnenhok! En als ik érgens bang, wat zeg ik: panisch voor ben, dan zijn het wel muizen.
En nee, ik snap het zelf ook niet. Ik weet dat ze zogenaamd 'niks' doen, maar het idee alleen al dat zo'n engerdje voor het zelfde geld zomaar je huis en je keukenkastjes in kan rennen ... dat bezorgt mij nachtmerries.
Ons konijnenhok staat dicht tegen het huis aan, en 2 weken geleden zag ik hem al eens vlak langs het raam recht bij de muur omhoog rennen! Ja, ze zijn echt héél behendig. En bovendien passen ze door hele kleine gaatjes. ik zal niet zo snel meer denken: 'hier kunnen muizen niet komen'.
De afgelopen 2 dagen liet 'ie zich veelvuldig zien en zag ik (vanuit huis) de blik in z'n oogjes steeds brutaler worden. Zonder ook maar een spoortje angst voor de konijnen, pikte hij het voer voor hun neusjes weg.
Omdat ik geen stap meer buiten de deur durfde te zetten (laat staan Nina en Nijntje verzorgen), paste slechts één maatregel: de muis moest dood.
Dus vandaag een ouderwetse muizenval gekocht - met gratis advies van de verkoper om er vooral pindakaas in te doen "daar zijn ze echt dól op".
Nou, dat klopte: binnen een kwartier was het raak. Hèhè; ik kan weer opgelucht adem halen. Nou weet ik dat er mensen zijn die dit heel zielig en wreed vinden. Maar ja. Soms moet een mens ook aan zichzelf denken. Ik hou heus van dieren, maar er zijn nou eenmaal grenzen.
(Excuses voor de foto's: veilig -maar daardoor niet zo scherp- vanachter het raam geknipt.
Hier zit hij al op de loer om het hok binnen te kruipen.
Dat zeg ik: behendig.
Het laatste avondmaal.
Dood.
Geplaatst door Mirjam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten