Ik vind het heerlijk om het vliegend en kruipend spul om me heen te observeren.
Zittend of liggend in het gras in niet altijd even charmante poses... maar ja, dan zit of lig je natuurlijk wèl eerste rang!
Zo zat ik in de tuin een tijdje naar de hommels te kijken die zich tegoed deden aan de nectar uit de bloemen van het vingerhoedskruid. Toen viel pas goed op wat een enorme tong die hommels hebben. Daar wilde ik meer van weten natuurlijk. Het is een lange uitrolbare tong waarmee ze de nectar uit de bloemen zuigen. De tong wordt beschermd door de schede, die tijdens het vliegen onder het lichaam gevouwen zit.
Flink ingezoomd zien ze eruit als buitenaardse wezens.
Wat ook opvalt zijn de stuifmeelkorfjes aan de achterpoten. Het stuifmeel wat aan het lichaam en de pootjes blijft plakken, wordt door de hommel verzameld en met wat nectar aan de achterpoten geplakt om het zo gemakkelijk mee te kunnen nemen.
Wat zit de natuur toch wonderbaarlijk mooi in elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten