Jammer dat ze zich meestal pas laten zien als het schemerig wordt.
Afgelopen zondag zag ik midden op de dag drie reeën op een akker, op hun hoede maar rustig grazend op de akkerrandjes. Zo heb ik ze een tijdje bewonderd.
Wat ik bijzonder fascinerend vind, zijn de aanpassingen van planten en dieren aan bijvoorbeeld hun leefgebied. Deze aanpassingen maken dat ze kunnen overleven in een bepaald gebied of onder extreme omstandigheden.
Reeën zijn daar een mooi voorbeeld van. De bevruchting bij reeën vindt plaats in juli en augustus, maar omdat het zeer ongunstig zou zijn voor reekalven om in de winter geboren te worden kennen reeën een uitgestelde dracht: de groei van het embryo staat stil tijdens de winter en begint zich eind december weer te ontwikkelen. De reekalfjes worden dan rond mei/juni geboren, precies wanneer er weer voldoende voedsel beschikbaar is.
Wederom een prachtig voorbeeld van de wonderen der natuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten