En siergrassen (de lampenpoetser in dit geval. Ja zo heet ie echt) zijn altijd goed: dood of levend, veel verschil zie je daarbij toch niet. Een pluim is een pluim tenslotte, of niet dan.
Geplaatst door Mirjam
dinsdag 12 november 2013
Uitgebloeid
Vandaag zo'n dag met van dat chaggerijnige weer. Om het nou lekker fotoweer te noemen; neuh. Maar vanmiddag ben ik toch eventjes de tuin in gedoken. Met kaplaarzen aan, want het gazon lijkt bijkans wel een moeras! Het leuke is dat je dan toch altijd wel weer wat moois aantreft: uitgebloeide bloemen bijvoorbeeld. Hier een pluimhortensia en 3 japanse anemonen (of wat er van overgebleven is).
En siergrassen (de lampenpoetser in dit geval. Ja zo heet ie echt) zijn altijd goed: dood of levend, veel verschil zie je daarbij toch niet. Een pluim is een pluim tenslotte, of niet dan.
Geplaatst door Mirjam
En siergrassen (de lampenpoetser in dit geval. Ja zo heet ie echt) zijn altijd goed: dood of levend, veel verschil zie je daarbij toch niet. Een pluim is een pluim tenslotte, of niet dan.
Geplaatst door Mirjam
donderdag 24 oktober 2013
Strand
's Morgens kwart voor 10: het strand ligt er verlaten bij. Ik voel mij altijd weer een bevoorrecht mens als ik het "Suudwest" op loop. De lucht is strakblauw en de temperatuur aangenaam. Het is dat de kalender 24 oktober aangeeft, maar het kon net zo goed een mooie zomerdag zijn. Hoewel: het licht is toch echt anders dan in de zomer. Minder fel, wat meer diffuus. En juist het licht, het getij en het weer maken dat het strand áltijd weer anders is en mij nooit verveelt.
Geplaatst door Mirjam
Geplaatst door Mirjam
dinsdag 22 oktober 2013
Kraanvogels
Evenals vorig jaar kon ook dit jaar ons reisje naar de kraanvogels niet uitblijven. Wegens groot succes verlengd zeg maar. Je moet kraanvogels dan ook wel heel bijzonder vinden om er een reis van 2,5 uur voor over te hebben. Elk jaar verzamelen duizenden kraanvogels in de hoogveengebieden rond Diepholz in Duitsland. Voordat ze doorreizen naar Afrika maken ze onder andere hier een tussenstop waar ze zich tegoed doen aan de resten maïs, aardappelen en graan die zijn achtergebleven op de akkers na het oogsten.
Massaal komen ze aan en het aantal loopt op tot een jaarlijks hoogtepunt zo tussen half oktober en half november. Dan kunnen er aantallen van wel 40.000 kraanvogels worden geteld! Ik denk dan ook dat het dit fenomeen is die de reis de moeite waard maakt. Want ik vind kraanvogels echt prachtig maar om ze te zien kan ik ook gewoon naar Fochteloërveen.
Een kraanvogel op zich is al prachtig om te zien; grote blauwgrijze vogel, hoog op de poten, karakterisitieke bruinrode kruin en struisvogelachtige staart. Een imposante verschijning en in vlucht al even indrukwekkend. Maar als je op elke akker meerdere van deze vogels ziet foerageren, soms met honderden tegelijk, dan gaat je vogelhart echt wel iets sneller kloppen. En als je er dan toch dat hele eind voor hebt gereden dan wacht je natuurlijk ook tot de schemer invalt, want dan vliegen de kraanvogels massaal naar een, in het geheim afgesproken, veilige plek om de nacht door te brengen. Daar word je, ondanks het luide getrompetter wat daarmee gepaard gaat, echt even stil van.
Zo mooi!
Ik heb weer intens genoten van deze majestueuze vogels en kijk alweer uit naar volgend jaar.
Wegens groot succes weer verlengd.
Massaal komen ze aan en het aantal loopt op tot een jaarlijks hoogtepunt zo tussen half oktober en half november. Dan kunnen er aantallen van wel 40.000 kraanvogels worden geteld! Ik denk dan ook dat het dit fenomeen is die de reis de moeite waard maakt. Want ik vind kraanvogels echt prachtig maar om ze te zien kan ik ook gewoon naar Fochteloërveen.
Een kraanvogel op zich is al prachtig om te zien; grote blauwgrijze vogel, hoog op de poten, karakterisitieke bruinrode kruin en struisvogelachtige staart. Een imposante verschijning en in vlucht al even indrukwekkend. Maar als je op elke akker meerdere van deze vogels ziet foerageren, soms met honderden tegelijk, dan gaat je vogelhart echt wel iets sneller kloppen. En als je er dan toch dat hele eind voor hebt gereden dan wacht je natuurlijk ook tot de schemer invalt, want dan vliegen de kraanvogels massaal naar een, in het geheim afgesproken, veilige plek om de nacht door te brengen. Daar word je, ondanks het luide getrompetter wat daarmee gepaard gaat, echt even stil van.
Zo mooi!
Ik heb weer intens genoten van deze majestueuze vogels en kijk alweer uit naar volgend jaar.
Wegens groot succes weer verlengd.
Geplaatst door Jannie
woensdag 16 oktober 2013
Waarom padden wratten hebben
Waarom hebben padden eigenlijk van die vieze wratten. Gek eigenlijk dat je je soms altijd al iets hebt afgevraagd maar nooit echt een antwoord hebt gezocht. Zo fotografeerde ik onlangs deze bruine pad en weer bekroop me dat gevoel dat al die onaantrekkelijke wratten wel een functie zouden moeten hebben.
Lang hoefde ik niet te zoeken, ik kreeg snel een pasklaar antwoord:
De wratten zijn eigenlijk slijmklieren met gif. Het is geen dodelijk gif, maar wel zo vies dat veel dieren de pad gelijk weer uitspugen als ze hem gevangen hebben. De wratten springen namelijk open als een hond, een kat of een reiger hem oppakt. Dieren pakken een prooi meestal bij de kop beet en daar zitten nou net de meeste wratten.
Dan kijk je toch ineens heel anders naar een pad. Die wratten hebben gewoon een hele belangrijke functie.
In gedachten zie ik hoe de mannetjes met de grootste glibberigste wratten dan waarschijnlijk ook het meeste succes bij de vrouwtjes moeten hebben. Want als je op wilt vallen dan moet je je onderscheiden. En beter, meer, groter en opzichtelijker geldt ook in de dierenwereld.
Lang hoefde ik niet te zoeken, ik kreeg snel een pasklaar antwoord:
De wratten zijn eigenlijk slijmklieren met gif. Het is geen dodelijk gif, maar wel zo vies dat veel dieren de pad gelijk weer uitspugen als ze hem gevangen hebben. De wratten springen namelijk open als een hond, een kat of een reiger hem oppakt. Dieren pakken een prooi meestal bij de kop beet en daar zitten nou net de meeste wratten.
Dan kijk je toch ineens heel anders naar een pad. Die wratten hebben gewoon een hele belangrijke functie.
In gedachten zie ik hoe de mannetjes met de grootste glibberigste wratten dan waarschijnlijk ook het meeste succes bij de vrouwtjes moeten hebben. Want als je op wilt vallen dan moet je je onderscheiden. En beter, meer, groter en opzichtelijker geldt ook in de dierenwereld.
Geplaatst door Jannie
Les miserables
Les miserables, dat was het eerste wat bij me op kwam bij deze foto. Paddenstoeltjes waar iedereen aan voorbij loopt, waar niemand voor door de knieën gaat om een foto van te maken. Oke, ze staan wel in schril contrast met die prachtig gekleurde vliegenzwammen maar ik vind ze mooi, mooi van lelijkheid.
Geplaatst door Jannie
zondag 13 oktober 2013
Op een grote paddenstoel...
...rood met witte stippen. En dan hebben we het natuurlijk over de vliegenzwam. De paddenstoel die bij vrijwel iedereen het meest tot de verbeelding spreekt. Laat een willekeurig iemand een paddenstoel tekenen en de kans is groot dat het een rode paddenstoel met witte stippen wordt. De meeste andere soorten paddenstoelen vallen ook duidelijk minder op tijdens een wandeling in het bos.
Als je een groepje vliegenzwammen ziet staan is de kans groot dat je ze in vele mooie kleurvariaties aantreft, van knalrood tot oranjegeel. Ook is het de moeite waard om even goed om je heen te kijken of je er een paar ziet die net boven de grond komen, pas uit het witte omhulsel gebarsten waarin ze zaten onder de grond. Naarmate ze groter worden vormen de resten van dit witte vlies uiteindelijk de witte stippen op de hoed.
Vliegenzwammen zijn giftig! Desondanks wordt er door veel dieren heerlijk van gesmuld.
Vroeger werd de hoed van de vliegenzwam gedrenkt in melk in huis gelegd om vliegen te verjagen, of eigenlijk werden de vliegen erdoor aangetrokken en gingen dood als ze ervan gegeten hadden. Vandaar ook de naam.
Op dit moment zie je ze volop in het bos en ze zijn wat mij betreft de beste reden voor een heerlijke boswandeling! Heerlijk, herfst!
Als je een groepje vliegenzwammen ziet staan is de kans groot dat je ze in vele mooie kleurvariaties aantreft, van knalrood tot oranjegeel. Ook is het de moeite waard om even goed om je heen te kijken of je er een paar ziet die net boven de grond komen, pas uit het witte omhulsel gebarsten waarin ze zaten onder de grond. Naarmate ze groter worden vormen de resten van dit witte vlies uiteindelijk de witte stippen op de hoed.
Vliegenzwammen zijn giftig! Desondanks wordt er door veel dieren heerlijk van gesmuld.
Vroeger werd de hoed van de vliegenzwam gedrenkt in melk in huis gelegd om vliegen te verjagen, of eigenlijk werden de vliegen erdoor aangetrokken en gingen dood als ze ervan gegeten hadden. Vandaar ook de naam.
Op dit moment zie je ze volop in het bos en ze zijn wat mij betreft de beste reden voor een heerlijke boswandeling! Heerlijk, herfst!
Geplaatst door Jannie
vrijdag 4 oktober 2013
Herfst!
Het is weer even wennen dat de winterjas af en toe weer aan moet, maar ik hou er van: de herfst! Zeker nu we op sommige dagen nog een beetje met één been in de na-zomer staan: zonnetje, aangenaam temperatuurtje, nog éven buiten zitten ... en dan 's avonds de kachel lekker aan. Heerlijk.
En dan die kleuren, het lijkt wel feest! Vooral de Wilde Wingerd kan er wat van, die heeft de 'slingers' al opgehangen.
Geplaatst door Mirjam
En dan die kleuren, het lijkt wel feest! Vooral de Wilde Wingerd kan er wat van, die heeft de 'slingers' al opgehangen.
vrijdag 20 september 2013
Precies op tijd
Vanavond reed ik de pier op in Holwerd, en slaakte onwillekeurig een diepe zucht. Niet omdat de boot naar Ameland weer eens in geen velden of wegen te zien was (nou ja, ook een beetje) maar vanwege de werkelijk adembenemende luchten.
Zo was ik dus eigenlijk te vroeg maar toch precies op tijd. Want tien minuten later was de zon onder, maar had ik mijn foto's binnen. Toch maar mooi geluk dat de boot zo laat was; wat een perfecte timing.
Zo zie je maar weer hoe relatief het begrip tijd is: 'te vroeg' of juist 'te laat' kan net zo goed precies op tijd zijn!
Geplaatst door Mirjam
Zo was ik dus eigenlijk te vroeg maar toch precies op tijd. Want tien minuten later was de zon onder, maar had ik mijn foto's binnen. Toch maar mooi geluk dat de boot zo laat was; wat een perfecte timing.
Zo zie je maar weer hoe relatief het begrip tijd is: 'te vroeg' of juist 'te laat' kan net zo goed precies op tijd zijn!
Geplaatst door Mirjam
zondag 15 september 2013
Zwart-Wit versus Kleur
Eén van de leuke dingen van fotograferen is dat je de werkelijkheid een beetje naar je hand kunt zetten en indien nodig aanpassen.
Nou ja, 'nodig' is nou ook weer niet het juiste woord. Het is meer uit nieuwsgierigheid dat ik af en toe wat meer doe met nabewerken. Hoe zou de wereld eruit zien in zwart-wit bijvoorbeeld?
Je zou zeggen: zonde van al die prachtige kleuren in de natuur, maar het levert ook wel weer verrassende beelden op! Deze foto's zijn gemaakt met de macro-lens.
Harige rups
Vlieg op een appel in de appelboom
Roos
Druppeltjes in een spinnenweb
En dan heb je natuurlijk ook dingen die al zwart of wit van zichzelf zijn. Zoals dit veertje (lichtzwart) op onze vensterbank (wit):
Geplaatst door Mirjam
Nou ja, 'nodig' is nou ook weer niet het juiste woord. Het is meer uit nieuwsgierigheid dat ik af en toe wat meer doe met nabewerken. Hoe zou de wereld eruit zien in zwart-wit bijvoorbeeld?
Je zou zeggen: zonde van al die prachtige kleuren in de natuur, maar het levert ook wel weer verrassende beelden op! Deze foto's zijn gemaakt met de macro-lens.
En dan heb je natuurlijk ook dingen die al zwart of wit van zichzelf zijn. Zoals dit veertje (lichtzwart) op onze vensterbank (wit):
Geplaatst door Mirjam
dinsdag 10 september 2013
Van klein naar groot
Sinds afgelopen zaterdag ben ik in het bezit van een macro-lens. Hij stond al lang op mijn verlanglijstje, en na lang wikken en wegen (want: flink prijzig) heb ik dan toch eentje aangeschaft: de Canon 100mm f2.8 USM. Met zo'n macro-objectief kun je kleine dingen groot in beeld brengen.
En dan ... gaat er een hele nieuwe wereld voor je open! De wereld van de kleine beestjes bijvoorbeeld, die je met het blote oog slechts als groene stipjes ziet en waar je nu ineens kop en kontje van ziet (en pootjes): de bladluizen in de klimroos!
Het is nog een hele uitdaging om dat kleine grut een beetje fatsoenlijk op de foto te krijgen. Je kan ook gewoon zeggen: het is moeilijk, want het komt echt héél precies. Een statief kan uitkomst bieden, maar dat vind ik zo'n gedoe. Uit de hand dan maar, met een zo snel mogelijke sluitertijd: adem in, handjes stil en KNIP!
Oja, en als je buiten aan de slag gaat, moet het natuurlijk wel heel erg windstil zijn, dat spreekt.
Bladluizen
Waterdruppeltje met weerspiegeling
Spinnenwebdraden
Wesp. Harig hè?
Geplaatst door Mirjam
En dan ... gaat er een hele nieuwe wereld voor je open! De wereld van de kleine beestjes bijvoorbeeld, die je met het blote oog slechts als groene stipjes ziet en waar je nu ineens kop en kontje van ziet (en pootjes): de bladluizen in de klimroos!
Het is nog een hele uitdaging om dat kleine grut een beetje fatsoenlijk op de foto te krijgen. Je kan ook gewoon zeggen: het is moeilijk, want het komt echt héél precies. Een statief kan uitkomst bieden, maar dat vind ik zo'n gedoe. Uit de hand dan maar, met een zo snel mogelijke sluitertijd: adem in, handjes stil en KNIP!
Oja, en als je buiten aan de slag gaat, moet het natuurlijk wel heel erg windstil zijn, dat spreekt.
Geplaatst door Mirjam
woensdag 4 september 2013
Je ziet ze vliegen
Zonnig, warm en nagenoeg windstil: ideale omstandigheden om vlinders enzo te kieken! Eén uurtje in het NAM-park en je ziet werkelijk van alles aan je voorbij zweven. Als je er even de tijd voor neemt, dat wil zeggen: als je je héél langzaam voortbeweegt, dan zie je pas goed hoeveel leven er in de brouwerij is op elke vierkante meter.Van vlinders tot bijen, en van libelles tot krekels.
Het valt niet mee om ze enigszins fatsoenlijk op de foto te krijgen, zo beweeglijk zijn ze. Al verschilt het nog wel een beetje per soort heb ik gemerkt. En trouwens, als ze aan het paren zijn, zitten ze soms ook stil (zij het in een nogal ongemakkelijke houding zo te zien). Maar ze kunnen het ook vliegend, al zouden ze dan natuurlijk net zo goed aan een onschuldig tandemvluchtje bezig kunnen zijn. (Maar dat zal wel niet)
Als TIP las ik dat je het beste 's morgens vroeg op pad kunt gaan als je insecten wilt fotograferen. Dan is het nog koel en zijn ze nog wat sloom, ze komen pas goed op gang als het wat warmer wordt. Net als ik zelf eigenlijk. Maar blijkbaar verstoppen ze zich goed als ik in aantocht ben, want 's morgens vroeg kan ik weinig bijzonders ontdekken.
Behalve spinnenwebben dan: daar loop je geheid vól in met je smoelwerk zodra je de tuin in stapt. Ieuw!
Parende libelles.
Koolwitje.
Citroenvlinder.
Ook al aan het paren (waterjuffers).
De wereld op z'n kop.
Icarusblauwtje.
Geplaatst door Mirjam
Het valt niet mee om ze enigszins fatsoenlijk op de foto te krijgen, zo beweeglijk zijn ze. Al verschilt het nog wel een beetje per soort heb ik gemerkt. En trouwens, als ze aan het paren zijn, zitten ze soms ook stil (zij het in een nogal ongemakkelijke houding zo te zien). Maar ze kunnen het ook vliegend, al zouden ze dan natuurlijk net zo goed aan een onschuldig tandemvluchtje bezig kunnen zijn. (Maar dat zal wel niet)
Als TIP las ik dat je het beste 's morgens vroeg op pad kunt gaan als je insecten wilt fotograferen. Dan is het nog koel en zijn ze nog wat sloom, ze komen pas goed op gang als het wat warmer wordt. Net als ik zelf eigenlijk. Maar blijkbaar verstoppen ze zich goed als ik in aantocht ben, want 's morgens vroeg kan ik weinig bijzonders ontdekken.
Behalve spinnenwebben dan: daar loop je geheid vól in met je smoelwerk zodra je de tuin in stapt. Ieuw!
Geplaatst door Mirjam
vrijdag 30 augustus 2013
Wespspin
Wespspin, wespspin, wespspin...probeer dat maar eens foutloos uit te spreken.
Tijdens een wandeling in het Fochteloërveengebied, wat overigens echt een aanrader is, zagen we deze opvallende spin. Het is een zogenaamde wespspin, of tijgerspin maar dat vind ik iets te ver gezocht.
Oorspronkelijk kwamen ze alleen voor in het Middellandse Zeegebied maar de laatste jaren breidt hun leefgebied zich steeds verder uit naar het noorden van Europa.
Dit verschijnsel, veroorzaakt doordat ook bij ons de zomers steeds warmer worden, zien we bij veel meer planten- en diersoorten gebeuren.
Deze bijzondere spin trok in ieder geval meteen mijn aandacht en als ik iets niet ken wil ik er subiet* meer van weten. Zo maakt deze opmerkelijke spin al een even opmerkelijke cocon. Hierin legt ze, zo rond augustus, honderden eitjes die na ongeveer een maand uitkomen. Toch verlaten de spinnetjes pas in het volgende voorjaar de cocon, die bovendien wel zo groot als een golfbal kan zijn.
Nog iets wat ik heb geleerd: na de paring eet het vrouwtje het mannetje op. En dat is nog het meest gunstige geval want het kan ook gebeuren dat zij hem al op heeft voordat het mannetje zijn sperma heeft afgegeven.
Het meest interessante feit vond ik eigenlijk het opmerkelijke web; in elk web wordt namelijk een kenmerkende zigzagband gesponnen van witte zijde. De functie ervan is niet helemaal duidelijk. Een van de theorieën zou kunnen zijn dat de witte band Uv-licht zou weerkaatsen wat weer insecten aantrekt. Omdat het web laag bij de grond wordt gemaakt zou het ook zo kunnen zijn dat de witte band extra opvalt en op die manier niet snel stuk gelopen worden door dieren. Er zijn nog meer theorieën maar dat vind ik niet zo heel belangrijk.
Ik heb een heerlijke middag gehad en geniet thuis na met leuke foto's.
Ook heb ik me zoals altijd weer verwonderd over iets uit de natuur, iets wat zo gewoon lijkt en toch zo uniek is.
Tijdens een wandeling in het Fochteloërveengebied, wat overigens echt een aanrader is, zagen we deze opvallende spin. Het is een zogenaamde wespspin, of tijgerspin maar dat vind ik iets te ver gezocht.
Oorspronkelijk kwamen ze alleen voor in het Middellandse Zeegebied maar de laatste jaren breidt hun leefgebied zich steeds verder uit naar het noorden van Europa.
Dit verschijnsel, veroorzaakt doordat ook bij ons de zomers steeds warmer worden, zien we bij veel meer planten- en diersoorten gebeuren.
Deze bijzondere spin trok in ieder geval meteen mijn aandacht en als ik iets niet ken wil ik er subiet* meer van weten. Zo maakt deze opmerkelijke spin al een even opmerkelijke cocon. Hierin legt ze, zo rond augustus, honderden eitjes die na ongeveer een maand uitkomen. Toch verlaten de spinnetjes pas in het volgende voorjaar de cocon, die bovendien wel zo groot als een golfbal kan zijn.
Nog iets wat ik heb geleerd: na de paring eet het vrouwtje het mannetje op. En dat is nog het meest gunstige geval want het kan ook gebeuren dat zij hem al op heeft voordat het mannetje zijn sperma heeft afgegeven.
Het meest interessante feit vond ik eigenlijk het opmerkelijke web; in elk web wordt namelijk een kenmerkende zigzagband gesponnen van witte zijde. De functie ervan is niet helemaal duidelijk. Een van de theorieën zou kunnen zijn dat de witte band Uv-licht zou weerkaatsen wat weer insecten aantrekt. Omdat het web laag bij de grond wordt gemaakt zou het ook zo kunnen zijn dat de witte band extra opvalt en op die manier niet snel stuk gelopen worden door dieren. Er zijn nog meer theorieën maar dat vind ik niet zo heel belangrijk.
Ik heb een heerlijke middag gehad en geniet thuis na met leuke foto's.
Ook heb ik me zoals altijd weer verwonderd over iets uit de natuur, iets wat zo gewoon lijkt en toch zo uniek is.
Het vrouwtje heeft het karakteriserende wespenpatroon, het mannetje is minder opvallend, kleiner en bruinig van kleur, wat tegelijk ook weer opvallend is want vaker zijn mannetjes het meest opvallend in de dierenwereld.
De spin bijt haar prooi en injecteert het arme beestje met gif en enzymen waardoor het vanbinnen vloeibaar wordt. Eenmaal opgelost zuigt ze het beest leeg, in dit geval
een libelle. Bij een voedseloverschot wordt het eten zorgvuldig ingepakt in zijde en ergens opgehangen in het web als voorraad.
geplaatst door Jannie
* subiet is een leuk woord dat je niet vaak hoort
zondag 25 augustus 2013
What's in a name
Behalve over het uiterlijk van heel veel dieren, kun je je ook flink verbazen over de namen die ze zoal hebben meegekregen. Hieronder een aantal veelzeggende voorbeelden. Klik om te vergroten!
Zo hebben we daar bijvoorbeeld de Hommel. Ik vind de naam precies bij het diertje passen: zo'n gezellig mollig en 'fluffy' lijfje, met dat lekkere kontje... (even scrollen)
En wat dacht je van de Sprinkhaan. Hij lijkt in het niets op een haan, en afgezien daarvan, zou je dan logischerwijs nog eerder spring-haan verwachten.
Dit kleintje trof ik vanmorgen aan in een pot Vlijtige Liesjes (ook al zo leuk verzonnen).
Goed, we gaan verder met de Waterjuffer. In tegenstelling tot Jannie hebben wij geen vijver- of andere waterpartij in de tuin, en toch hebben we geregeld bezoekertjes die je meestal in de buurt van water aantreft. Deze juffer hing gewoon tegen een tuinfakkel aan.
Ook Libelles zie je vaak boven watertjes zweven, als waren het miniatuur-helicoptertjes. Dit exemplaar heet Bloedrode Heidelibelle. Geen heide in de weide omtrek te bekennen, (was het maar waar), maar hij nam genoegen met de rand van de trampoline. Zo'n naam zegt kennelijk ook niet alles, dat blijkt maar weer.
Face to face!!
Soms is een naam even simpel als doeltreffend gekozen, zoals de Naaktslak. Maar het zou misschien nóg treffender kunnen. Wat te denken van Keutel- of Strontslak. Ze zijn tè smerig. En omdat ze ook nog eens vreselijk vraatzuchtig zijn heb ik er echt een bloedhekel aan.
Strontslak ... strontvlieg: what's in a name? Maar strontvliegen blijken ook van geurige bloemetjes te houden! Dat maakt ze toch ietsje sympathieker. En zeg nou zelf, ze zijn zo nog best mooi ook. Net een soort gekleurd middeleeuws harnasje als pakje.
En dan nu het klapstuk: de Gamma-uil!
Zeg nou zelf: dan denk je toch niet aan een VLINDER??! Maar jawel, het gaat hier om een veelvoorkomend onopvallend bruin-grijzig vlindertje die zowel overdag als 's nachts vliegt. De naam dankt hij aan het enigszins kromme y-teken op zijn vleugels: het derde teken uit het Griekse alfabet (gamma). Dus niet aan de gelijknamige bouwmarkt nee. Maar ja, vanwaar dan dat uil? Daarbij denk ik toch meer aan een Oehoe (wederom: leuke naam! En ook zo stoer.)
Ik kom er niet helemaal achter, maar "de familie van de uilen is met meer dan 350 soorten de grootste familie van de Nederlandse macrovlinders. Wereldwijd zijn bijna 11.800 soorten beschreven" zo leert www. vlindernet.nl ons.
Deze 'uilen' zou je dan natuurlijk veel vaker kunnen aantreffen. Als je goed oplet tenminste, want ze zijn er qua kleur wel wat bekaaid vanaf gekomen....
....Vergeleken met bijvoorbeeld de Dagpauwoog en de Kleine Vos!
Geplaatst door Mirjam
De kikkers van Jannie zouden natuurlijk best Koele Kikkers kunnen heten. En zo word je warempel nog aan het denken gezet ook, over namen die je tot nu toe altijd als vanzelfsprekend had beschouwd.
Hoewel: voor kinderen gaat dat niet op. Ik krijg heel vaak de vraag: "wie heeft eigenlijk het woord '....' (vul maar in) bedacht?" En het antwoord is altijd: géén idee!
Zo hebben we daar bijvoorbeeld de Hommel. Ik vind de naam precies bij het diertje passen: zo'n gezellig mollig en 'fluffy' lijfje, met dat lekkere kontje... (even scrollen)
En wat dacht je van de Sprinkhaan. Hij lijkt in het niets op een haan, en afgezien daarvan, zou je dan logischerwijs nog eerder spring-haan verwachten.
Dit kleintje trof ik vanmorgen aan in een pot Vlijtige Liesjes (ook al zo leuk verzonnen).
Goed, we gaan verder met de Waterjuffer. In tegenstelling tot Jannie hebben wij geen vijver- of andere waterpartij in de tuin, en toch hebben we geregeld bezoekertjes die je meestal in de buurt van water aantreft. Deze juffer hing gewoon tegen een tuinfakkel aan.
Ook Libelles zie je vaak boven watertjes zweven, als waren het miniatuur-helicoptertjes. Dit exemplaar heet Bloedrode Heidelibelle. Geen heide in de weide omtrek te bekennen, (was het maar waar), maar hij nam genoegen met de rand van de trampoline. Zo'n naam zegt kennelijk ook niet alles, dat blijkt maar weer.
Soms is een naam even simpel als doeltreffend gekozen, zoals de Naaktslak. Maar het zou misschien nóg treffender kunnen. Wat te denken van Keutel- of Strontslak. Ze zijn tè smerig. En omdat ze ook nog eens vreselijk vraatzuchtig zijn heb ik er echt een bloedhekel aan.
Strontslak ... strontvlieg: what's in a name? Maar strontvliegen blijken ook van geurige bloemetjes te houden! Dat maakt ze toch ietsje sympathieker. En zeg nou zelf, ze zijn zo nog best mooi ook. Net een soort gekleurd middeleeuws harnasje als pakje.
En dan nu het klapstuk: de Gamma-uil!
Zeg nou zelf: dan denk je toch niet aan een VLINDER??! Maar jawel, het gaat hier om een veelvoorkomend onopvallend bruin-grijzig vlindertje die zowel overdag als 's nachts vliegt. De naam dankt hij aan het enigszins kromme y-teken op zijn vleugels: het derde teken uit het Griekse alfabet (gamma). Dus niet aan de gelijknamige bouwmarkt nee. Maar ja, vanwaar dan dat uil? Daarbij denk ik toch meer aan een Oehoe (wederom: leuke naam! En ook zo stoer.)
Ik kom er niet helemaal achter, maar "de familie van de uilen is met meer dan 350 soorten de grootste familie van de Nederlandse macrovlinders. Wereldwijd zijn bijna 11.800 soorten beschreven" zo leert www. vlindernet.nl ons.
Deze 'uilen' zou je dan natuurlijk veel vaker kunnen aantreffen. Als je goed oplet tenminste, want ze zijn er qua kleur wel wat bekaaid vanaf gekomen....
....Vergeleken met bijvoorbeeld de Dagpauwoog en de Kleine Vos!
Geplaatst door Mirjam
De kikkers van Jannie zouden natuurlijk best Koele Kikkers kunnen heten. En zo word je warempel nog aan het denken gezet ook, over namen die je tot nu toe altijd als vanzelfsprekend had beschouwd.
Hoewel: voor kinderen gaat dat niet op. Ik krijg heel vaak de vraag: "wie heeft eigenlijk het woord '....' (vul maar in) bedacht?" En het antwoord is altijd: géén idee!
Abonneren op:
Posts (Atom)