Tijdens een wandeling in het Fochteloërveengebied, wat overigens echt een aanrader is, zagen we deze opvallende spin. Het is een zogenaamde wespspin, of tijgerspin maar dat vind ik iets te ver gezocht.
Oorspronkelijk kwamen ze alleen voor in het Middellandse Zeegebied maar de laatste jaren breidt hun leefgebied zich steeds verder uit naar het noorden van Europa.
Dit verschijnsel, veroorzaakt doordat ook bij ons de zomers steeds warmer worden, zien we bij veel meer planten- en diersoorten gebeuren.
Deze bijzondere spin trok in ieder geval meteen mijn aandacht en als ik iets niet ken wil ik er subiet* meer van weten. Zo maakt deze opmerkelijke spin al een even opmerkelijke cocon. Hierin legt ze, zo rond augustus, honderden eitjes die na ongeveer een maand uitkomen. Toch verlaten de spinnetjes pas in het volgende voorjaar de cocon, die bovendien wel zo groot als een golfbal kan zijn.
Nog iets wat ik heb geleerd: na de paring eet het vrouwtje het mannetje op. En dat is nog het meest gunstige geval want het kan ook gebeuren dat zij hem al op heeft voordat het mannetje zijn sperma heeft afgegeven.
Het meest interessante feit vond ik eigenlijk het opmerkelijke web; in elk web wordt namelijk een kenmerkende zigzagband gesponnen van witte zijde. De functie ervan is niet helemaal duidelijk. Een van de theorieën zou kunnen zijn dat de witte band Uv-licht zou weerkaatsen wat weer insecten aantrekt. Omdat het web laag bij de grond wordt gemaakt zou het ook zo kunnen zijn dat de witte band extra opvalt en op die manier niet snel stuk gelopen worden door dieren. Er zijn nog meer theorieën maar dat vind ik niet zo heel belangrijk.
Ik heb een heerlijke middag gehad en geniet thuis na met leuke foto's.
Ook heb ik me zoals altijd weer verwonderd over iets uit de natuur, iets wat zo gewoon lijkt en toch zo uniek is.
Het vrouwtje heeft het karakteriserende wespenpatroon, het mannetje is minder opvallend, kleiner en bruinig van kleur, wat tegelijk ook weer opvallend is want vaker zijn mannetjes het meest opvallend in de dierenwereld.
De spin bijt haar prooi en injecteert het arme beestje met gif en enzymen waardoor het vanbinnen vloeibaar wordt. Eenmaal opgelost zuigt ze het beest leeg, in dit geval
een libelle. Bij een voedseloverschot wordt het eten zorgvuldig ingepakt in zijde en ergens opgehangen in het web als voorraad.
geplaatst door Jannie
* subiet is een leuk woord dat je niet vaak hoort
Geen opmerkingen:
Een reactie posten