Ooievaar

Tweede kerstdag, zomaar ergens in Drenthe, zomaar ergens aan het water...een ooievaar. Misschien heel gewoon maar ik geniet met volle teugen van een prachtige vogel als de ooievaar. Zo imposant en teglijk zo fragiel op die lange dunne rode poten.
Rustig en ontspannen wadend door het ondiepe water, op zoek naar alles wat voorbij komt zwemmen en eetbaar is. Een beetje alsof deze ooievaar stond te genieten van een welverdiende vakantie na hard werken. En wie weet was dat ook zo en had hij net een kindeke afgeleverd? Het was tenslotte kerst.

 

 

Overigens werd ik ook heel blij van de fazanten en hazen die ik de afgelopen dagen nog heb gezien en deze kerst gelukkig hebben overleefd!

 

 

 

Geplaatst door Jannie

 

 

Beste wensen

Dat we ook in 2013 allemaal weer volop mogen genieten van de BuitenGewoon mooie dingen in de natuur!

Speuren naar sporen...

Sneeuw! Heerlijk!  En niet alleen omdat het kind in me dan meteen weer naar boven komt, want zodra de eerste vlokken vallen volgt een sneeuwballengevecht en barst de strijd los om de grootste sneeuwpop.
Waar ik minstens zoveel van geniet is het speuren naar sporen. Juist in een laagje verse sneeuw kun je de mooiste sporen vinden.
Veel dieren laten zich zelden zien maar hun sporen in de sneeuw verraden hun aanwezigheid.
Het begint al in de achtertuin waar ik vele afdrukken vogelpootjes aantref. Nu heb ik goed zicht op de tuin dus ik weet wel ongeveer waar die afrukken van afkomstig zijn. Je kunt goed zien of de vogeltjes lopen of hippen. Van de hippende vogeltjes zie je de afdrukken twee aan twee in de sneeuw.

Als je het echt spannend wilt maken moet je bijvoorbeeld een stukje in het bos gaan wandelen. Je zult je verbazen over de hoeveelheid verschillende sporen in de sneeuw!
Om het extra leuk te maken, neem je een sporenboekje of een zoekkaart mee, dan kun je meteen opzoeken van wie de sporen afkomstig zijn.
En ben je iets meer ervaren, dan kun je zelfs zien wat het dier daar heeft gedaan, waar hij naartoe ging, wat hij ging eten of waar zijn hol is.

Wederom niet alleen leuk maar ook leerzaam.

 

Tussen de "mensensporen" een afdruk van een ree

 

                                             

vogelpootjes in de achtertuin

 

 

 

Geplaatst door Jannie

 

Vogeltjes gevlogen

Het winterse weertje van de afgelopen dagen biedt weer een hele nieuwe aanblik als ik de tuin inloop. Mijn plan was eigenlijk om een paar vogeltjes te vangen (in een foto bedoel ik), wat dankzij lekkere  vetbolletjes, broodkruimels en vogelvoer wel moest lukken dacht ik.
En inderdaad, vogels genoeg. Maar niet lang, want ze hadden het niet zo op de camera. Of op mij, dat kan ook. 

Toen viel mijn oog op dit bemoste en besneeuwde takje. En zo ging ik even later toch nog met wat foto's (plus halfbevroren vingers) naar binnen. 

Geplaatst door Mirjam

 

Dode buizerd

Indrukwekkend gezicht, die buizerds op paaltjes langs de weg.
Ook zie je ze vaak in de berm, een pas gevangen muis oppeuzelend.
Deze dode buizerd was minder mooi om te zien, echter niet minder indrukwekkend.
Mogelijk was dit dier aangereden door een auto, gezien het bloed dat uit zijn snavel kwam.
Hoe sneu ook, dit was natuurlijk wel even een mooi moment om zo'n roofvogel eens van dichtbij te bekijken.
De imposante klauwen met vlijmscherpe nagels waren duidelijk gemaakt om een prooi te vangen en niet meer los te laten. Met een beetje verbeelding zie je ze nog in die klauwen zitten, die arme muisjes, piepend van angst en in de wetenschap dat ze geen schijn van kans hebben.

Deze vogel was overigens geringd. De cijfer/lettercombinatie op de ring kun je invoeren op de site www.vogeltrekstation.nl, je krijgt meteen een bericht met de geschiedenis van de vogel terug. Deze informatie is niet alleen interessant maar ook erg nuttig.

 

 

 

geplaatst door Jannie

lekker badderen

Lekker badderen buiten bij deze temperaturen, ik moet er niet aan denken. Maar deze brandganzen genoten zichtbaar van een uitgebreide bad- en poetsbeurt.

Vroeger bij ons thuis, heeel lang geleden, was het doordeweeks een kwestie van wassen (of gewassen worden), haren kammen, tanden poetsen, schone kleren...gewoon schoon zeg maar. Maar zaterdags..., dan gingen we in de tobbe voor een grote poetsbeurt. Er werd geschrobd en geboend totdat we blonken!

Zal het er bij deze ganzen ook zo aan toe gaan?
Het zou best kunnen dat ze hier net zijn aangekomen vanuit het hoge noorden, en dat ze  een hele lange reis achter de rug hebben. Dan is vers groen gras en een verfrissende poetsbeurt voor deze ganzen toch het mooiste wat er is?

En gebadderd werd er! Ze gingen zelfs kopje onder.

 

geplaatst door Jannie 

Metamorfose

Langs het paadje naar het strand staat een hek met doodgewone, verweerde stekpaaltjes. Hoewel, doodgewoon ..? 
Eentje leek ter plekke tot leven te komen en mij met grote ogen aan te kijken!

 

                                         

                     
Geplaatst door Mirjam

Even binnen kijken

Sinds kort heb ik weer wat vetbolletjes en pindanetjes opgehangen voor de vogels.
Ook deze periode van het jaar heeft zo zijn charmes. Ik geniet van de invasies koolmeesjes en pimpelmeesjes die onze tuin weten te vinden.

Omdat ik er niet heel zeker van ben of ik wel zoet geweest ben dit jaar, heb ik mezelf alvast een kadootje gekocht; een voederhuisje voor aan het raam.
En ik kan zeggen het is echt fantastisch, vogeltjes kijken van zo dichtbij. Ze vliegen af en aan. Stiekem vraag ik me af wie nu naar wie kijkt, want zo af en toe lijkt het er op of ze niet alleen komen eten maar gewoon eens bij ons binnen willen kijken.

Naast de koolmezen en de pimpelmezen, genieten we ook van de mussen, lijsters en merels in onze tuin. Af en toe komt er een roodborstje kijken en deze week ook zomaar een winterkoninkje. Deze vogels vinden hun voedsel vooral op en in de grond, in het gras, tussen de struiken, de zogenaamde strooisellaag.
En ook hun vergeten we natuurlijk niet deze winter; we strooien gewoon wat lekkers in een of andere hoek!

 

 

 

 

geplaatst door Jannie

 

Shot

Zomaar een shot op het strand; opvliegende zeemeeuwen. 
Ze zaten rustig op de basaltblokken, totdat wij eraan kwamen ... Woesh, weg vlogen ze. Om meteen weer te landen in zee en relaxed rond te dobberen.

Op dinsdagavond om 20.30 uur is Earthflight op TV te zien. Daaraan moest ik denken toen ik deze meeuwen weg zag vliegen. Een fantastische serie waarin ongelooflijke beelden vanuit vogelperspectief worden vertoond.
Kijken hoor!

Geplaatst door Mirjam

Mooie dag (2)

Na een kopje thee ging ik weer verder in de tuin (zie vorige blog van vandaag). En vanuit mijn ooghoeken zag ik hem ineens zitten: het roodborstje die ik al een paar keer bij het voederplankje had gezien.
Aangezien roodborstjes hun eigen territorium hebben, is de kans groot dat het telkens dezelfde is die je in je tuin ziet. Het is mij een raadsel waarom ze roodborstjes heten trouwens, want het borstje is toch écht oranje.

Vanaf  zo'n 2 meter keek hij, helemaal niet bang, met zichtbaar belangstellende blik (of was het een kritische blik?) toe terwijl ik met het zweet op de rug het terras aan het vegen was. Hij zat op z'n gemakje in de Krentenboom en hield me al die tijd gezelschap.
Toen ik klaar was, wierp hij me een goedkeurende blik toe, en het moet gezegd: het was dan ook mooi opgeknapt! 

Geplaatst door Mirjam.

Mooie dag

Vandaag was het zo'n dag om lekker in de tuin te rommelen. Dode planten afknippen die wat al te ruig de aandacht trekken, toch nog een keer het gras maaien, straatjes vegen, vorstgevoelige planten in de schuur zetten, bladeren harken enz.
Maar tevéél opruimen en afknippen ...? Niet doen hoor! Want al die afgevallen bladeren bijvoorbeeld, zorgen voor een lekker 'dekentje' op de planten als de vorst straks invalt. En bovendien: insecten en andere diertjes vinden een fijne schuilplek in die hoopjes tuinafval. 

Al doende kom je zo ook weer de mooiste plaatjes tegen. Zoals deze dapper bloeiende Goudsbloem. Het is november en hij weet van geen ophouden! En pal ernaast kleine blaadjes in warme rode herfsttinten.
In mijn hoofd zie ik de foto al ingekaderd en wel voor me. Gauw de camera halen!

Geplaatst door Mirjam.

Bladskelet

Een bloemetje van de Hydrangea: de ene helft tot oud-roze verkleurd en de andere helft lijkt wel een ragfijn kantkloswerkje.

Het bladmoes is verteerd, en wat over is gebleven is een skelet van de nerven. Maar waarom dan niet het hele bloemetje tot bladskelet is omgetoverd ...? Hm, raadselachtig.

Geplaatst door Mirjam.

uitgestelde dracht

ik blijf het een prachtig gezicht vinden; reeën met van die hagelwitte kontjes.
Jammer dat ze zich meestal pas laten zien als het schemerig wordt.
Afgelopen zondag zag ik midden op de dag drie reeën op een akker, op hun hoede maar rustig grazend op de akkerrandjes. Zo heb ik ze een tijdje bewonderd.

Wat ik bijzonder fascinerend vind, zijn de aanpassingen van planten en dieren aan bijvoorbeeld hun leefgebied. Deze aanpassingen maken dat ze kunnen overleven in een bepaald gebied of onder extreme omstandigheden.
Reeën zijn daar een mooi voorbeeld van. De bevruchting bij reeën vindt plaats in juli en augustus, maar omdat het zeer ongunstig zou zijn voor reekalven om in de winter geboren te worden kennen reeën een uitgestelde dracht: de groei van het embryo staat stil tijdens de winter en begint zich eind december weer te ontwikkelen. De reekalfjes worden dan rond mei/juni geboren, precies wanneer er weer voldoende voedsel beschikbaar is.

Wederom een prachtig voorbeeld van de wonderen der natuur!

Sneu

Dit zal veel mensen bekend voorkomen:
Je loopt de tuin in naar de container, de schuur, het hekje etc. Maakt ook niet uit. En voordat je er erg in hebt loop je met je hoofd vól in een spinneweb.

1e reactie: hè getver! (die kleverige draden krijg je bijna niet uit je haar).

2e reactie: hè wat sneu voor die spin. 

Maar laatst zag ik de gedupeerde spin onmiddellijk aan het werk gaan om een nieuw web te maken.

En dat ging met zoveel gemak en snelheid, dat ik me sindsdien niet meer zo schuldig voel als ik weer eens zo'n prachtig web kapot loop.

En soms zie je het web net op tijd, zoals deze. Gelukkig maar!

Geplaatst door Mirjam.

kraanvogels

Kraanvogels zul je in Nederland niet snel zien. Op enkele broedparen na, waaronder in Fochteloërveen (Denthe), zijn het allemaal doortrekkers, onderweg naar het warme zuiden waar ze overwinteren.

"Als je veel kraanvogels wilt zien moet je naar Duitsland gaan" hadden we meer dan eens te horen gekregen. Dat moest er dan maar eens van komen. Veel bedenktijd hadden we ook niet meer, want de beste periode om veel kraanvogels te zien is in de laatste week van oktober en de eerste week van november.

Dus voorzien van paspoort en proviand gingen Lisa en ik op weg naar Diepholz, zo'n twee uur rijden vanaf de grens. Omdat kraanvogels leven in moerasbossen en hoogveengebieden in Scandinavië en Rusland, is een tussenstop in de hoogveengebieden nabij Diepholz dan ook niet zo vreemd.
En zo waren we afgelopen zondag getuige van enkele duizenden kraanvogels die letterlijk nog een graantje willen meepikken op de pas geoogste maïs- en aardappelakkers, voor ze verder vliegen naar Spanje en Afrika.

Kraanvogels zijn grote vogels van tenminste een meter hoog en met hun sierlijke staartveren doen ze een beetje denken aan struisvogels. Het is dan ook heel indrukwekkend om overal om ons heen groepjes vogels van dat formaat te zien. 
Ook vliegend maken ze met een spanwijdte van twee meter een grote indruk op ons.
Bovendien is het onmiskenbare trompetterde geluid dat ze maken minstens zo spectaculair!

We hebben er even voor moeten rijden maar het was zeker de moeite waard.
Een fantastische ervaring! 
Volgend jaar weer!

 

 

 

 

 

 

geplaatst door Jannie

 

 

Stank

Van een lekkere frisse zeelucht was de afgelopen week geen sprake op het strand bij Hollum. Er lagen kilometers lange en meters brede linten van verschrikkelijk veel kwallen op het strand. Met oostenwind spoelen die massaal aan.

Verse (net aangespoeld) en oudere die al eerder waren aangespoeld. En die STINKEN! Werkelijk niet te harden. 

Kwallen worden volgens mij maar door weinig mensen gewaardeerd (vies, glibberig, eng). Toch zijn ook kwallen de moeite waard om eventjes bij stil te staan om ze goed te bekijken. Hoewel er ook geel/grijzige kwallen zijn, hebben de meesten een onwaarschijnlijke kleur blauw.
Echt mooi! 

En deze was pas écht bijzonder!

Geplaatst door Mirjam.

Wad

Vanmorgen zat ik al om half 9 in de auto op weg naar de pier in Holwerd.

Het weer was mooi stil, dus ik had m'n fototoestel al klaargelegd om mee te nemen. Mocht de boot vertraging hebben dan kon ik misschien bij het Wad nog wat foto's maken.

Maar al bij Munnekezijl werd het ineens wel erg donker, en ja hoor, even later viel de regen werkelijk met bakken uit de lucht.

Zucht, daar gaat mijn 'fotosessie', dacht ik. Dan maar een hondenboek lezen, die ik met het oog op onze aanstaande pup voor de zekerheid ook maar mee had genomen.

Maar voorbij Ternaard werd het steeds droger en lichter.

Op de pier was het stil en nevelig. Eerst maar eens die lekkere zilte lucht opsnuiven, mmm! En de boot? Die was nog in geen velden of wegen te bekennen. Pas ruim 25 minuten later hoorde ik hem aankomen.

En ineens, als uit het niets, doemde hij op in een bijna sprookjesachtig licht. Sneu voor de passagiers die natuurlijk enorm baalden van niet een béétje vertraging, maar voor míj kon de dag al niet meer stuk!

Geplaatst door Mirjam.

Plaatje

Dit zag ik in een waterig ochtendzonnetje bij de NAM. Een dorre stengel, een uitgebloeide bloem en een paar spinnenwebdraden. 

Meer was het niet. Hoewel je in dat donkere 'dingetje' desnoods best een dikke spin zou kunnen zien. Per saldo stelt het dus niet zo gek veel voor zou je zeggen.

En toch: ik vond het een mooi plaatje!

Hap ... slik ... weg.

Wie kent hem niet: de blauwe reiger. Die grijze reus die vaak roerloos langs de waterkant staat of in traag tempo overvliegt met S-vormige ingetrokken nek en uitgestrekte poten.

Ondanks zijn wat saaie, grijze verenpak, zie je hem niet gauw over het hoofd met z'n lengte van zo'n 90 cm! Ook indrukwekkend: zijn spanwijdte van 1.55 tot 1.75 meter.

Zo'n groot lijf schreeuwt natuurlijk om voedsel. Hij scharrelt z'n kostje op door uit stilstand of traag wadend door (of langs) ondiep water op het juiste moment toe te slaan als er een prooi voorbij komt.

Erg kieskeurig is de reiger niet. Behalve vissen, eet hij ook kikkers, vogels, muizen, insecten en salamanders. De smaak maakt ook niet uit volgens mij, als je toch alles in één keer doorslikt. Al smaakt je prooi helemaal nergens naar, je proeft het toch niet. 

Gistermorgen zag ik van afstand deze reiger, die volop in actie was. Hoewel, actie ... actie... Een reiger maakt zich niet zo druk hoor, heb ik gemerkt. Alles gaat vooral tráág.
Maar toch: hij ving iets (vis, kikker?) Een vis, zo zag ik later op de foto's. Die spartelde flink tegen, maar zijn laatste minuutjes waren geslagen. Een langzame dood volgde. Want in plaats van de prooi meteen op te eten, schreed de reiger als het ware in slow motion terug naar de oever. Hij ging er eens even goed voor staan, en toen: hap, slik, weg!

Daarna ging hij terug het water in. Om daar opnieuw met héél veel geduld op de volgende prooi te azen. Nou is geduld niet míjn sterkste punt. Ik ben toch meer van lekker opschieten. Ik wilde dan ook maar één ding: zo snel mogelijk naar huis om de foto's te bekijken!

Met een beetje fantasie

Tijdens een wandeling in het bos, zag ik dit tafereeltje. En dan wil het zo af en toe wel eens gebeuren dat mijn fantasie met me op de loop gaat, zo ook afgelopen zondag.
Ik kijk naar twee paddestoeltjes bovenop een stukje hout, en ik stel me voor hoe het bos 's nachts tot leven komt; kabouters komen uit hun paddestoelen tevoorschijn, bomen gaan aan de wandel en het feest begint!
De eerste foto levert overduidelijk bewijs: de paddestoeltjes zitten nog op de rug van het takkebeestje.

Maar er wordt niet alleen gefeest, er wordt ook hard gewerkt bewijst de volgende foto.
Er gaat namelijk nogal eens wat stuk in het bos, als mensen overdag in het bos wandelen.
Het hoedje van de paddestoel is netjes hersteld en keurig afgewerkt met een sierrandje.
Maar bij de eerste straal licht, heel vroeg in de ochtend, wordt alles weer plots zoals het was. En merkt niemand meer iets van het nachtelijk leven in het bos.

Maar heeel soms, als je net zoveel geluk hebt als ik, vind je nog een stukje bewijs dat het bos 's nachts tot leven komt...

...nou ja, met een beetje fantasie.

 

 

 

 

 

 

 

geplaatst door Jannie

Paddo Parade

Wat is de herfst zonder paddestoelen? Vandaag kwam ik een paar fraaie exemplaren tegen in het park. Ter aanvulling ook nog een paar foto's van vorig jaar.
Een ode aan de paddestoel!